کشف یک گور دسته‌جمعی از تمدن مایا با بیش از ۱۰۰ قربانی!

یک مطالعه جدید روی یک دفن دسته جمعی حاوی بقایای بیش از 100 نفر نشان می دهد که آنها به عنوان بخشی از آیین های باستانی مایاها قربانی شده اند.

باستان شناسان این کشف را پس از انجام تجزیه و تحلیل DNA روی 64 اسکلت کشف شده در سال 1967 در یک اتاق ذخیره آب زیرزمینی در شهر مایا انجام دادند. چیچن ایتزادر شبه جزیره یوکاتان در مکزیک یافت شد.

چه کسی در مخزن مایا دفن شد؟

تاریخ‌گذاری رادیوکربن نشان داد که این مخزن بین اوایل قرن هفتم تا اواسط قرن دوازدهم مورد استفاده قرار می‌گرفت. همچنین تجزیه و تحلیل ژنتیکی نشان داد که همه آزمودنی‌ها پسر بودند و یک چهارم آنها رابطه خانوادگی نزدیک داشتند. محققان همچنین دو دسته از دوقلوها را در این دفن دسته جمعی پیدا کردند.

رودریگو بارکورا، نویسنده اصلی این مقاله گفت: “بیشتر آنها بین 3 تا 6 سال سن داشتند.” از آنجایی که بسیاری از افراد تا حدی با یکدیگر خویشاوندی داشتند، احتمالاً فقط خانواده های خاصی به این دفن دسترسی داشتند و همه نمی توانستند فرزندان خود را در آنجا بگذارند. افتخار بزرگی بود!”

در حال حاضر مشخص نیست پسرانی که در آنجا دفن شده بودند چگونه مرده اند.

بارکورا گفت: “در حین مطالعه استخوان ها، هیچ اثر ضربه ای پیدا نکردیم، بنابراین آنها به داخل اتاقک پرتاب نشدند.”

وی افزود که تجزیه و تحلیل بیشتر می تواند به آنها کمک کند تا مشخص کنند که آیا اجساد مسموم شده اند یا خیر.

علت آن هنوز ناشناخته است

محققان برخی از ویژگی‌های این دفن را شگفت‌انگیز یافتند، زیرا تدفین‌های مشابه مایاها معمولاً فقط شامل زنان جوان یا ترکیبی از مردان و زنان می‌شود. دومی در یک گورستان معروف به نام Sacred Cenote در چیچن ایتزا بود.

بارکورا گفت: “به طور سنتی، دفن های مرتبط با محیط های زیرزمینی معمولا برای باروری انجام می شود.” اما وقتی فهمیدیم در این دفن همه مرد بودند و افراد زیادی با هم فامیل بودند، ماجرا عوض شد.
اکنون باید تلاش کنیم تا آن را کشف کنیم.”

بارکورا گفت که ممکن است هرگز ندانیم هدف دقیق دفن چه بوده است. این احتمال وجود دارد که قربانی ها درخواستی از خدایان برای برداشت محصول یا باران بوده باشد. یکی از سرنخ ها اما وجود دو دفن دوقلو است.

بارکورا گفت: “ما می دانیم که دوقلوهای نر برای مایاها مهم بودند و داستانی در مورد دوقلوهای قهرمان وجود دارد که برای انتقام از پدرشان به دنیای اموات رفتند.” “این می تواند یادبودی برای قهرمانان دوقلو باشد.”

در نهایت، تجزیه و تحلیل ژنتیکی یک رابطه خویشاوندی بین پسران قربانی و مردم امروزی ساکن در آن منطقه از مکزیک را نشان داد. در نتیجه این افراد از جوامع محلی بودند.

نویسندگان مطالعه آنها اشاره می کنند که جمعیت امروزی نسبت به کودکان قربانی ژن های مرتبط با مقاومت به سالمونلا انتریکا بیشتر است. که از این فرضیه حمایت می کند که اپیدمی های معرفی شده در دوره استعمار باعث افزایش این ژن ها در جمعیت شده است.

محققان قصد دارند با مردم محلی تعامل کنند تا بینش جدیدی در مورد فرهنگ و میراث آنها به دست آورند.