6

توصیه‌هایی برای مبتلایان به «سندرم خستگی مزمن»

[ad_1]

انسفالومیلیت میالژیک یا سندرم خستگی مزمن (ME/CFS) زندگی شما را از بسیاری جهات تغییر خواهد داد. مقابله با این وضعیت دشوار است. اما می‌توانید راهکارهایی را برای سهولت در مقابله با این بیماری اتخاذ کنید.

به گزارش ایسنا، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا (CDC) اخیرا تخمین زده است که 3.3 میلیون بزرگسال آمریکایی به این سندرم مبتلا هستند. رقمی که نسبت به نظرسنجی های قبلی افزایش یافته است.

دکتر اریک اشر، پزشک خانواده در بیمارستان نورثول لنوکس هیل در شهر نیویورک می گوید: از علائم این اختلال می توان به خستگی مفرط بعد از ورزش و فعالیت ذهنی، خواب بدون شادابی، مشکلات حافظه، تغییرات وزن، استرس شدید عاطفی، سردرد و درد اشاره کرد. . عضلانی است.

با این حال، از آنجایی که این علائم در بسیاری از سندرم های دیگر مشترک است، تشخیص این بیماری می تواند دشوار باشد. با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده، سه علامت اصلی یا “مرکزی” برای تشخیص این سندرم ضروری است که عبارتند از:

1-خستگی همراه با کاهش شدید توانایی انجام فعالیت هایی که قبلاً برای مدت شش ماه یا بیشتر معمول بوده است.

2- بدتر شدن علائم پس از فعالیت ذهنی یا بدنی. بیماران اغلب این را به عنوان یک “تصادف” یا “فروپاشی” توصیف می کنند که می تواند آنها را برای روزها پس از یک فعالیت ساده مانند رفتن به فروشگاه یا دوش گرفتن در بستر بماند.

3- مشکلات خواب از جمله عدم سرحال شدن حتی پس از یک خواب کامل شبانه.

علاوه بر این علائم اصلی، بیماران باید مشکلاتی در ذهن و حافظه داشته باشند. این شرایط شامل بدتر شدن علائم هنگام ایستادن یا نشستن و زمانی که افراد احساس سرگیجه یا غش می کنند.

بیشتر بخوانید:

به گزارش WebMD، با این حال، کارشناسان توصیه هایی ارائه کرده اند که می تواند در این زمینه کمک کننده باشد.

فعالیت های روزانه

هنگامی که در حال عود هستید، ممکن است انجام کارهای معمول صبحگاهی مانند دوش گرفتن برایتان دشوار باشد. من برنامه ریزی می کنم زمان بیشتری را صرف کارهایی کنید که انجام آنها برای شما دشوار است.

وقتی دوباره انرژی گرفتید، ممکن است بخواهید دوباره کارهایی را که دوست دارید شروع کنید. این کار را نکنید، زیرا اگر بیش از حد به خود فشار بیاورید ممکن است بعداً به دردسر بیفتید.

شما باید یاد بگیرید که بین فعالیت‌های روزانه و استراحت، حتی در زمان بهبودی، تعادل برقرار کنید.

ورزش

در حالی که تناسب اندام بخش مهمی از سلامت کلی شما است، ورزش برای افراد مبتلا به ME/CFS می تواند دشوار باشد.

برنامه های فردی ضروری است زیرا هر ورزش می تواند منجر به خستگی شود. با پزشک یا فیزیوتراپیست خود کار کنید تا محدودیت های شخصی خود را برای فعالیت فیزیکی و ذهنی تعیین کنید و سپس می توانید یاد بگیرید که میزان استراحت خود را با فعالیت خود متعادل کنید.

فیزیوتراپیست می تواند برنامه ورزشی شما را اصلاح کند.

غذا خوردن

تماشای آنچه می خورید می تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند. از هر گونه غذا یا مواد شیمیایی که به آن حساس هستید خودداری کنید.

در طول روز چندین وعده غذایی کوچک بخورید. به عنوان مثال، سه وعده غذایی و سه میان وعده می تواند به حفظ سطح انرژی کمک کند.

وعده های غذایی کوچکتر همچنین می تواند به کنترل حالت تهوع که گاهی با سندرم خستگی مزمن رخ می دهد کمک کند. برای کمک به کنترل سطوح انرژی، ممکن است ایده خوبی باشد که از موارد زیر اجتناب کنید:

– قند

– شیرین کننده ها

– الکل

– کافئین

بهبود حافظه

برخی از افراد مبتلا به ME/CFS از دست دادن حافظه را تجربه می کنند. فعالیت های روزانه را برنامه ریزی کنید تا آنها را به خاطر بسپارید.

پازل‌ها، بازی‌های کلمه‌ای و بازی‌های کارتی – که در تلفن هوشمند شما نیز موجود است – می‌توانند ذهن شما را فعال نگه دارند و به بهبود حافظه شما کمک کنند.

برای کار

ممکن است به یک برنامه کاری منعطف، مکانی برای استراحت در حین کار و دستورالعمل های کاری مکتوب برای افراد دارای مشکلات حافظه نیاز داشته باشید. تخصیص محل اقامت بستگی به شغل شما، علائم شما و نحوه تاثیر آنها بر توانایی شما برای انجام کار شما دارد.

اگر به دلیل شرایط خود قادر به کار نیستید، ممکن است از مزایای ناتوانی برخوردار شوید.

اتصالات

درک ME/CFS برای همکاران، دوستان، خانواده و بستگان می تواند دشوار باشد. آنها ممکن است متوجه نباشند که این وضعیت چقدر بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد. یا ممکن است باور نکنند که واقعی است. دوستان و همکاران افراد مبتلا به ME/CFS باید در مورد این بیماری مطلع شوند.

خستگی مزمن می تواند بر روابط شخصی شما نیز تأثیر بگذارد. از دست دادن انرژی، درد و عوارض جانبی احتمالی داروها می تواند شما را از لذت بردن از یک زندگی اجتماعی فعال، بازی با فرزندان و غیره باز دارد.

کمک گرفتن از مشاوران و روانشناسان

ممکن است متوجه شوید که وقتی با دیگران در مورد وضعیت خود صحبت می کنید، احساس بهتری دارید.

حدود نیمی از افراد مبتلا به ME/CFS در برخی مواقع افسردگی را تجربه می کنند. برخی از علائم افسردگی مشابه وضعیت شما هستند، بنابراین تشخیص تفاوت آن می تواند دشوار باشد. علائم افسردگی می تواند شامل احساس ناامیدی، غمگینی، گناه یا بی ارزشی باشد، یا حتی اگر نادیده گرفته شود، می تواند منجر به افکار خودکشی و مرگ شود.

توصیه هایی برای کسانی که از

اگر فکر می کنید افسرده هستید، به پزشک خود اطلاع دهید. دارو درمانی و روان درمانی برای افسردگی می تواند به بهبود علائم جسمی و عاطفی کمک کند.

در همین حال، کارشناسان هنوز علت دقیق این بیماری را کشف نکرده‌اند، اما می‌گویند که سندرم خستگی مزمن می‌تواند پس از «عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی به دلیل ژنتیک، بیماری مزمن (یا) بیماری خودایمنی، و آسیب‌های فیزیکی یا عاطفی ایجاد شود.

این به این دلیل است که تشخیص این بیماری برای پزشکان دشوار است زیرا آزمایش خون یا اسکن خاصی برای تشخیص آن وجود ندارد. به همین دلیل، متخصصان بر این باورند که تنها تعداد کمی از افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن به این بیماری مبتلا هستند.

انتهای پیام

[ad_2]

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا